آب باعث از دست دادن گرما می شود و نمی تواند در فرآیند احتراق گرما تولید کند. بنابراین، غلظت زغال سنگ باید به سطح نسبی بالایی برسد - به طور کلی 65 تا 70 درصد. افزودنی های شیمیایی حدود 1٪ است. اتلاف حرارت ناشی از آب حدود 4 درصد از ارزش حرارتی دوغاب زغال سنگ آب را تشکیل می دهد. آب یک ماده خام اجتناب ناپذیر در گازسازی است. از این دیدگاه، غلظت زغال سنگ را می توان به 62% تا 65% کاهش داد که ممکن است باعث افزایش بالقوه احتراق اکسیژن شود.

به منظور تسهیل احتراق و واکنش های گازی شدن، دوغاب زغال سنگ آب دارای الزامات خاصی برای ظرافت زغال سنگ است. حد بالایی اندازه ذرات دوغاب زغال سنگ آب برای سوخت (اندازه ذرات با نرخ عبور نه کمتر از 98٪) 300 میکرومتر است و محتوای کمتر از 74 میکرومتر (200 مش) کمتر از 75٪ نیست. ظرافت دوغاب آب زغال سنگ برای تبدیل به گاز کمی درشت تر از دوغاب زغال سنگ آب برای سوخت است. حد بالایی اندازه ذرات مجاز است به 1410μm (14 مش) برسد و محتوای کمتر از 74μm (200 mesh) 32٪ تا 60٪ است. برای اینکه دوغاب آب زغال سنگ به راحتی پمپاژ و اتمیزه شود، دوغاب آب زغال سنگ نیز نیازمند سیالیت است.

در دمای اتاق و نرخ برش 100 ثانیه، ویسکوزیته ظاهری معمولاً نباید بیشتر از 1000-1500 میلی پاسک باشد. دوغاب زغال سنگ آب مورد استفاده در حمل و نقل خط لوله از راه دور به ویسکوزیته ظاهری بیش از 800 میلی پاسکال در دمای پایین (پایین ترین دمای سال برای لوله های مدفون در زیر زمین) و نرخ برشی 10-10 نیاز دارد. علاوه بر این، همچنین لازم است که دوغاب زغال‌سنگ آب وقتی در حالت روان است، ویسکوزیته کمتری داشته باشد که برای استفاده راحت است. هنگامی که جریان متوقف می شود و در حالت استاتیک قرار می گیرد، می تواند ویسکوزیته بالایی برای ذخیره سازی آسان نشان دهد.

پایداری دوغاب آب زغال سنگ در هنگام ذخیره سازی و حمل و نقل بسیار مهم است، زیرا دوغاب زغال سنگ مخلوطی از فازهای جامد و مایع است و جداسازی جامد و مایع به راحتی انجام می شود، بنابراین لازم است در هنگام ذخیره سازی و حمل و نقل، «بارش سخت» تولید نشود. به اصطلاح "بارش سخت" به رسوبی اطلاق می شود که با هم زدن دوغاب آب زغال سنگ به حالت اولیه بازگردانده نمی شود. توانایی دوغاب آب زغال سنگ برای حفظ عملکرد عدم تولید بارندگی سخت را "پایداری" دوغاب زغال سنگ آب می نامند. دوغاب آب زغال سنگ با پایداری ضعیف به‌محض وقوع بارش در حین ذخیره‌سازی و حمل‌ونقل، بر تولید تأثیر جدی می‌گذارد.

II. مروری بر فناوری تهیه دوغاب زغال سنگ و آب

دوغاب آب زغال سنگ به غلظت زغال سنگ بالا، اندازه ذرات ریز، سیالیت خوب و پایداری خوب برای جلوگیری از بارش سخت نیاز دارد. برآورده کردن همه ویژگی های فوق به طور همزمان دشوار خواهد بود، زیرا برخی از آنها متقابلاً محدود هستند. به عنوان مثال، افزایش غلظت باعث افزایش ویسکوزیته و کاهش سیالیت می شود. سیالیت خوب و ویسکوزیته کم باعث بدتر شدن ثبات می شود. بنابراین، نظارت بر غلظت در زمان واقعی ضروری است. راLonnmeterتراکم سنج دستیدارای دقت 0.003 گرم بر میلی لیتر است که می تواند به اندازه گیری دقیق چگالی دست یابد و چگالی دوغاب را به طور دقیق کنترل کند.